FOM-wetenschappers stellen een concept-overeenkomst op voor de samenwerking met Noorwegen bij de bouw van een testreactor en fundamenteel kernenergie onderzoek. Nederland belooft 6 ton uraniumoxide en draagt bij aan de kosten. Noorwegen is ook nog in onderhandeling met de Fransen, maar in mei loopt die spaak.

In Kjeller, Noorwegen, wordt de JEEP-reactor (Joint Establishment Experimental Pile) met een vermogen van 250kW van het JENER voor het eerst kritisch. Buiten de landen met militaire nucleaire programma’s is dit waarschijnlijk de eerste kernreactor (Canada, dat al in september 1945 de experimenteel ZEEP-reactor opende, was betrokken bij het Manhattan project). Nederland ruilt 6 ton uraniumoxide (103 vaten worden naar Engeland gestuurd) voor metallisch uranium met Engeland, en betaalt 50.000 gulden per ton bij. Pas hiermee wordt de aanwezigheid van het uranium in bredere kring bekend. Het metallisch uranium wordt gebruikt als splijtstof en Noorwegen zorgt voor het zwaarwater. Het grafiet wordt van Frankrijk gekocht. Volgens de overlevering wordt door iedereen die op 30 juli aanwezig is, de Engelsman Dunworth (die als enige ooit een in werking zijnde reactor had gezien) scherp in de gaten gehouden, zodat wanneer hij begint te rennen, ook zij de vlucht kunnen nemen. Op 28 november is de officiële opening.

Noors-Nederlandse Joint Committee vergadering. De nieuwe partijen in het FOM (de ‘Commissie van Acht’ die nu aan tafel zitten in plaats van de Reactor Commissie) vinden dat gemeenschappelijk beheer van de Noors-Nederlandse reactor niet doelmatig kan zijn; heel versluierd wordt min of meer deze bilaterale samenwerking opgezegd en wordt het Reactor Centrum Nederland als alternatief genoemd. Door het nieuwe ‘Atoms for Peace’ beleid van de VS is verrijkt uranium makkelijker verkrijgbaar (oa. van de VS en VK) en dus ligt de keus van het Noors-Nederlandse Joint Committee voor het Nupop ontwerp (natuurlijk uranium en zwaarwater) minder voor de hand.