- Dodewaard:
- (discussie over en realisering van) kernenergiecentrale op deze specifieke locatie
- Gemeenteraad:
- beleid van B&W en (al of niet gesteund door) gemeenteraad
Eindelijk bouwvergunning
B&W van Dodewaard verlenen de bouwvergunning voor de kerncentrale. Een beetje laat want de bouw (grondwerk) is al op 23 september 1964 begonnen en op 25 februari van dit jaar is al feestelijk begonnen met het heiwerk door de eerste paal te slaan.
Einde van de Kalkar-heffing
De regering beëindigt de ‘kalkar-heffing’ die op 1 juli 1973 werd ingesteld. In totaal hebben ongeveer 3000 gezinnen de heffing van 3% op hun elektriciteitsrekening voor de kosten van de bouw van Kalkar, geweigerd en hebben zo’n 70 gemeentes waaronder de meeste grote steden stelling genomen tegen de heffing. Zo heeft ook de gemeenteraad van Dodewaard in januari ’76 een motie aangenomen waarin ze stellen tegen de bouw van de kweekreactor in Kalkar te zijn en de 3% heffing op de elektriciteitsrekening bestemd moet worden voor onderzoek naar andere energiebronnen. In 1973 en 1974 werd bij tientallen weigeraars de elektriciteit afgesloten, maar de publiciteit die dat opleverde was zo negatief dat de regering gedwongen werd een oplossing te verzinnen. Hoewel de heffing zou duren zolang de bouw duurde (men ging in 1973 uit van 1979), wordt al in 1974 besloten de heffing op 1-1-77 te beëindigen. Dan kondigt minister Lubbers (EZ) ook een fonds aan waar weigeraars hun geld op kunnen gaan storten. Hij haalt hier mee voor een deel de angel uit de strijd, maar de kiem van een brede anti-kernenergie beweging is dan al gelegd.
Brochure kernenergie niet verspreid
De Betuwse gemeentes Kesteren, Druten en Ewijk weigeren de brochure ‘Informatie over kernenergie’, uitgegeven door B&W van buurgemeente Dodewaard, te verspreiden. Tienduizenden exemplaren liggen in de kluizen en op zolders van de gemeentes. Dit is een gevolg van uitlatingen van de GKN en de Gelderse Commissaris der Koningin Geertsema die het boekje “een eenzijdig geschrift met de neiging tot het zaaien van paniek“ noemen. Maar ze staan nogal alleen in hun kritiek: ambtenaren van VROM en Sociale Zaken en ook TNO hebben zich positief over de tekst uitgelaten. De GKN komt later die maand met een eigen uitgave die ze in de omliggende gemeentes huis aan huis verspreiden. In april 1979 stelt de net in Deest opgerichte groep ‘Stop Dodewaard’ als eis naar de gemeente alsnog de verspreiding van de brochure. Na een aantal juridische procedures lukt dat.
Gemeenteraad: Dodewaard dicht
De meerderheid in de gemeenteraad van Dodewaard vindt dat de kerncentrale stilgelegd moet worden totdat de opwerkingscontracten zijn goedgekeurd. Er is te weinig ruimte in het bassin voor de elementen die van de opwerkingsfabriek terug gestuurd kunnen worden. Volgens waarnemend burgemeester Bergh bestaat ook bij de regering c.q. de minster van EZ het besef dat de kerncentrale op dit ogenblik in overtreding is. Bergh verwacht dat de Tweede Kamer begin april een besluit zal nemen over de contracten.
Dodewaard boet zwaar voor aanwezigheid kerncentrale
De gemeente Dodewaard wil geld zien voor de nadelige gevolgen die ze ondervindt door de aanwezigheid van de kerncentrale. De gemeente moet “onevenredig zwaar boeten“ voor het feit dat de centrale daar staat. Dit blijkt uit een notitie die de gemeente aan de Commissaris van de Koningin in Gelderland heeft gestuurd. De gemeente spreekt van aanzienlijke verliezen en vindt dat het tijd wordt dat de gehele samenleving daar voor opdraait.