De Kernfysische Dienst rapporteert op 7 augustus 1984 het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1983. In Borssele vonden 7 storingen plaats, in Dodewaard 8, totaal dus 15.

De Kernfysische Dienst rapporteert op 11 juli 1986 het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1985. In zowel Dodewaard als Borssele vonden 7 storingen plaats, totaal dus 14.

De centrale in Dodewaard wordt weer opgestart na de splijtstofwisseling. Die duurde langer dan normaal, alles wordt extra goed nagekeken, want later dat jaar komt een inspectieteam van het IAEA de veiligheid controleren. Toch lekt er 4.000 liter radioactief water weg en een paar dagen nadat de centrale weer in bedrijf genomen is wordt de centrale opnieuw stilgelegd als er trillingen geconstateerd worden in de turbine.

In de nacht van 26 op 27 november vindt er opnieuw en ongeluk plaats in de HFR. Pas veel later wordt bekend dat er zich om 2 minuten over half een een explosie voordoet, gevolgd door een drukgolf die in het hele reactorgebouw te voelen is. Twee capsules TeO2 (telluriuimoxide) exploderen. Er scheurt een buis volledig open. Een rek en twee experimenten worden volledig vernield. Conform de veiligheidsspecificaties schakelt de reactor zich automatisch uit, maar na uitsluitend een summiere visuele inspectie van het reactorvat 11 minuten later al weer opgestart. Het incident wordt ook niet gemeld aan de Kernfysische Dienst uit vrees voor een startverbod, de KFD komt er na verloop van tijd zelf achter. Mede naar aanleiding hiervan komt er later een meldingsplicht voor dergelijke incidenten. Volgens het Noordhollands Dagblad op 1 februari 2002 komt er “weinig radioactiviteit vrij". In 2002 wordt een scheur in het reactorvat in verband gebracht met deze explosie maar blijkt toch een “historische” lasfout te zijn die er vanaf het begin al zit.