Gedeputeerde Staten van Gelderland vindt dat Dodewaard op de afgesproken datum (1 januari 1995) dicht moet en niet later (minimaal 1997) zoals de SEP wil. De SEP meent dat de specifieke kennis en ervaring die de laatste jaren met de centrale zijn opgedaan op peil moet blijven.

In 1990 hebben zich in de Nederlandse kerncentrales 24 storingen voorgedaan: 18 in Borssele, 6 in Dodewaard. Dit blijkt uit het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1990 van de Kernfysische Dienst gepubliceerd op 8 augustus 1991.

De elektriciteitsproducenten verenigd in de SEP willen de centrale in Dodewaard langer open houden, minimaal tot 2002. Dit staat in het Elektriciteitsplan 1993-2002. In het vorige E-plan van twee jaar eerder was de sluitingsdatum al opgeschoven tot 1997. Binnen de regeringscoalitie is de PvdA fel tegen langer openhouden, maar naar verwachting zal pas volgend jaar een discussie binnen de regering starten. Ruim 100 mensen demonstreren op 20 juli bij de centrale tegen de plannen van de SEP om de centrale langer open te houden.

De Raad van State vernietigt de vergunning van de kerncentrale in Dodewaard. De centrale draait daarom zonder geldige vergunning. Natuur en Milieu (die de procedures heeft gevoerd), eist dan ook het onmiddellijk stilleggen van de reactor. De vernietigde vergunning is een ‘opschoningsvergunning’ uit 1988, die de sterk verouderde oorspronkelijke vergunning uit 1968 plus een wirwar van latere wijzigingen moest vervangen. Natuur en Milieu bestreed de opschoningsvergunning omdat bij de aanvraag de inspraak- en adviesronde werd ontdoken; de aanvraag is niet gepubliceerd en niet bekend gemaakt aan provincie- of gemeentebesturen. Dit bezwaar wordt volledig onderschreven door de Raad van State, temeer omdat het een maatschappelijk zeer omstreden project betreft. De Raad van State stelt ook dat het veiligheidsrapport bij de opschoningsvergunning volstrekt benedenmaats is. Door de motivering van de RvS (dat “de ontwikkelingen in de leer der kernenergie alsmede ongelukken in buitenlandse kerncentrales tot gevolg hebben gehad dat calamiteiten en onregelmatigheden, welke in 1968 nog voor onmogelijk werden gehouden, thans minder onwaarschijnlijk worden geacht”) is het ook duidelijk dat de kerncentrale niet kan terugvallen op de oude vergunning. “De enige conclusie kan dan ook zijn dat de kerncentrale onmiddellijk wordt stilgelegd. Voor een illegaal draaiende kerncentrale is in ons land geen plaats”, concludeert Natuur en Milieu in haar persbericht.