De Raad van State oordeelt dat het gedogen van de centrale in Dodewaard gerechtvaardigd is en dat de kerncentrale open mag blijven tot er een nieuwe vergunning is. Natuur en Milieu en Milieudefensie waren in beroep gegaan tegen het gedogen in 1992 nadat de vergunning was vernietigd.

De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vindt dat het afwijzen van (in 1992 ingediende) bezwaren tegen de vergunningen van de centrales in Borssele en Dodewaard zo onzorgvuldig is gebeurt, dat dat overnieuw moet gebeuren. Volgens de uitspraak hebben ambtenaren (in 1993) de bezwaren afgewezen, terwijl nergens vermeld is dat ze in deze kwestie bevoegd zijn om op te treden namens het kabinet.

Nog geen maand nadat de GKN eindelijk een nieuwe vergunning voor Dodewaard heeft gekregen (met een looptijd tot 2004, kondigt de SEP verrassend aan dat Dodewaard gaat sluiten. De exacte datum “is thans nog niet bekend, maar zal naar verwachting in maart 1997 liggen.“ Reden van de sluiting liggen in de ontwikkelingen in het energiebeleid van de overheid. “Enkele nota’s en besluiten markeren namelijk duidelijk het nog verder afnemen van een positieve houding ten aanzien van kernenergie”, schrijft de SEP. Kortom: er is geen toekomst voor kernenergie. “In de komende jaren zal in Dodewaard ervaring worden opgedaan met het planmatig, efficiënt en veilig buiten bedrijf stellen van een kerncentrale.“ De SEP zal pas na een wachttijd van 40 jaar de centrale gaan ontmantelen, wel wordt in de komende jaren alle splijtstof verwijderd. De ontmanteling zal, zo is de verwachting f 165 miljoen kosten. Op 2 november wordt in een grote tent in de buurt van de centrale door enkele honderden mensen die zich aktief hebben ingezet voor de sluiting van de centrale feest gevierd. De geplande fakkeloptocht naar de centrale mag van de politie niet plaatsvinden: boze boeren dreigen de feestvierders niet door te laten.

Om 10.45 uur wordt de knop omgedraaid: de “officiële afschakelingshandeling“, zoals de GKN het noemt. De kerncentrale van Dodewaard is definitief buiten bedrijf. “Door middel van het indrukken van de afschakelknop heeft de dienstdoende chef van de wacht de verbinding tussen de turbine-generator en het landelijk net verbroken. Hiermee is een einde gekomen aan de elektriciteitslevering, die precies 28 jaar geleden startte bij de inbedrijfsstelling van de centrale door koningin Juliana.“ In de komende jaren zal vooral de brandstof uit de kern en de opslagbassins verwijderd en naar de opwerkingsfabriek in Sellafield vervoerd worden. Verwacht wordt eind 2000 over te kunnen gaan tot de zgn. ‘safe enclosure’ die dan 40 jaar moet duren. Ontmanteling zal dan beginnen in 2040 en in 4 jaar afgerond worden. Er is wel meer kritiek op het 45 jaar wachten met ontmanteling, hoofdreden daarvoor is een economische: directe ontmanteling zal 295 miljoen gulden kosten, 40 jaar wachten, kost ‘maar’ 165 miljoen (1995-guldens). Maar volgens een berekening van Stichting Laka is directe ontmanteling zelfs 48 miljoen gulden goedkoper, alhoewel er op korte termijn wel een groter bedrag nodig is vergeleken met de 40-jaar-optie. Dat komt door de groei van het gereserveerde bedrag door rentetoename. In veel landen is het niet toegestaan rekening te houden met kapitaalstijging door rente, en moet het hele bedrag voor de ontmanteling beschikbaar zijn op het moment van sluiting. Laka waarschuwt dan ook al dat de SEP nu al een tekort heeft (voor de 40-jaar-optie) van ongeveer 60 miljoen gulden.