Door een vormfout vernietigt de Raad van State opnieuw de vergunning die minister Pronk (VROM) in december 1999 heeft afgegeven voor het transport van de splijtstof uit de in 1997 stilgelegde kerncentrale Dodewaard (naar de opwerkingsfabriek in Sellafield) en de HFR. Greenpeace die beroep had aangetekend tegen de vergunning, reageert verheugd; over de Dodewaard splijtstof zegt ze: “het lijkt erop dat de minst slechte oplossing –het afval opslaan in een bunker in Borssele- steeds dichterbij komt. Die bunker is in 2003 klaar.” Pronk reageert als de vermoorde onschuld. Hij luidt de noodklok en geeft binnen een week (op 12 juli) voor de HFR een nieuwe transportvergunning af voor het transport naar de Covra die direct van kracht gaat, omdat naar hij verwacht de reactor anders binnenkort moet sluiten wegens gebrek aan opslagruimte en de reactor volgens hem essentieel is voor de productie van medische isotopen. Milieuorganisaties reageren furieus en zeggen dat er alleen maar een commercieel belang is: bedrijven staan in de rij om die productie over te nemen. Medische isotopen die overigens ook op een alternatieve manier geproduceerd kunnen worden, zie factsheet laka.

Voor het eerst krijgt Nederland een deel van het afval terug dat sinds de jaren 70 opgeslagen ligt bij de opwerkingsfabrieken in Frankrijk en Engeland. Een trein met een 112 ton wegende container met 28 stalen cilinders vol in glas gegoten kernsplijtingsafval afkomstig uit Borssele komt terug uit La Hague en brengt het afval naar de Covra. Greenpeace-activisten bezetten in de nacht voor de aankomst het dak van de HABOG en laten daar een groot spandoek zakken. Begin november komt het eerste transport van splijtstof uit de IRI (Delft) aan.