De centrale in Dodewaard krijgt van het verantwoordelijke ministerie een vergunning voor de bouw en ingebruikname van een verbrandingsoven voor laagradioactief afval. Het is bedoeld voor afval dat ontstaat in de kerncentrale “alsmede afval dat t.z.t. bij de afbraak van de centrale zal ontstaan.“ De oven zal ongeveer 60 dagen per jaar in bedrijf zijn. Later blijkt dat het om een experimentele verbrandingsoven te gaan waarmee de GKN “eerst proefjes gaat doen om te kijken of de installatie wel aan de verwachtingen voldoet.“ De vergunning wordt al van kracht verklaard nog voor de bezwarentermijn afgelopen is. Er wordt beroep aangetekend tegen de vergunning, o.a. omdat een rapport van de Gezondheidsraad uit 1982 stelt dat bij storingen omvangrijke lozingen kunnen ontstaan.

De ECN directeur Van den Kroonenberg schrijft dat we “niet te veel hulpbronnen moeten bewaren voor later”; de toekomstige generaties kunnen (moeten) zelf hun energie problemen wel oplossen. Ook het probleem van de opslag van radioactief kunnen we gerust over laten aan toekomstige ‘slimmere’ generaties, zegt hij in een interview in De Ingenieur.

Tot nu toe is de primair verantwoordelijke voor het onderzoek op het gebied van radioactief afval het ministerie van EZ. Dat is “te begrijpen vanuit het historisch gezichtspunt, waarbij Economische Zaken pleitbezorger was van de introductie van nucleair elektriciteitsvermogen.” Maar dat gaat nu veranderen: “Inmiddels kan geconstateerd worden dat Economische Zaken –zeker na de liberalisering van de elektriciteitsmarkt- niet langer een brandstofinzetbeleid voor de elektriciteitsproductiesector kent en daarmee ook niet langer pleitbezorger is voor de inzet van nucleair vermogen. Daarmee is het radioactief afvalbeleid –net als het overige afvalbeleid- er veeleer een geworden dat primair dient te vallen onder de beleidsverantwoordelijkheid van de Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer.” EZ blijft echter wel primair verantwoordelijk voor het energiebeleid en dus ook voor kernenergie.

Nadat een maand eerder problemen zijn bekendgemaakt, ziet NRG nu helemaal af van de bouw van een omvangrijke fabriek voor het sorteren en herverpakken van hoog- en middenhoog radioactief afval dat in Petten ligt opgeslagen (het zgh. 'historisch afval'. De beoogde fabriek werd enkele jaren geleden nog gezien als noodzakelijke faciliteit om het hoog radioactieve afval uit de onderzoeksreactor in Petten gereed te maken voor vervoer naar de COVRA in Borssele. De 1500 vaten zijn opgeslagen in circa 200 ondergrondse betonnen buizen, pluggen genoemd. In de afgelopen periode is tweemaal gebleken dat bij het uit de opslagbuis omhoog halen van geselecteerde vaatjes waarin ook PVC (plastic) is verpakt, deze zijn aangetast en de inventaris in de opslagbuis is terecht gekomen. NRG moet het hoogradioactieve afval scheiden, verwerken, compacteren en herverpakken voordat het aan Borssele kan worden aangeleverd. Er zijn twee alternatieven: de realisering van een sterk afgeslankte unit of uitbesteding van het werk.
In oktober 2008 is voor deze zgn HAVA-verpakkingsunit een vergunning afgegeven.