'Stop Dodewaard' schrijft op 24 maart een officiële brief aan de GKN (eigenaar Dodewaard) waarin ze de centrale verwijt de veiligheidsmaatregelen in de vergunning te overtreden en de centrale 8 dagen de tijd geeft om die overtredingen ongedaan te maken. In de opslagbassin voor uitgewerkte brandstof is ruimte voor 205 elementen. Genoeg voor de 88 die er al liggen, plus de 30 die begin april vervangen gaan worden. Maar niet voldoende voor de 108 elementen die opgeslagen liggen bij de opwerkingsfabriek in Windscale en die teruggestuurd kunnen worden. Enfin, de GKN belt Den Haag en minister van EZ Van Aardenne regelt binnen drie dagen (!) een vergunning voor de opslag van 248 splijtstofstaven. Maar volgens de vergunning moet er ten alle tijde genoeg ruimte in het bassin zijn om de hele kern er in op te slaan en aangezien er 164 staven in de kern zitten en er maar plek is voor 130 staven wordt ook aan die voorwaarde niet voldaan. De nieuwe vergunning is, volgens Stop Dodewaard, sowieso ongeldig: ze is niet gepubliceerd in de Staatscourant en er is geen mogelijkheid geweest bezwaar te maken.

De kortgeding rechter acht zich niet bevoegd een uitspraak te doen over de eis voor sluiting van de centrale in Dodewaard. Alleen de Raad van State kan dat volgens hem. Het kort geding is aangespannen over de vergunningen die afgegeven zijn voor de opslag van splijtstofelementen in het koelbassin. Nadat de GKN extra rekken heeft geplaatst, en daarmee het probleem volgens hen (en in eerste instantie ook Van Aardenne –EZ) opgelost is, worden in de aanloop naar het kort geding, op last van de minister van EZ, de rekken weggehaald. De rekken zijn clandestien geplaatst, want daarvoor is een wijziging van de inrichtingsvergunning noodzakelijk, en die is niet afgegeven. Volgens de bewindsman is er nog wel tot 1983 ruimte. Afvoer van de splijtstof is problematisch, de opwerkingsfaciliteit in Sellafield is nog niet eens in bedrijf en de contracten zijn weliswaar geheim, maar duidelijk is wel dat het afval ook teruggestuurd kan worden. Verder is er grote moeite bij de Kamer om een contract dat ze niet mogen zien, goed te keuren. Een jaar later corrigeert het Gerechtshof de kort geding rechter: hij had wel een uitspraak moeten doen. Hierdoor kunnen organisaties en burgers nu wel rechtstreeks tegen een particuliere organisatie (als een kerncentrale) procederen.

Weken van te voren staan de kranten al bol van deze actie. Stemming wordt gekweekt, de democratie zou van deze dagen afhangen, verzekeraars bieden de inwoners rond de kerncentrale in Dodewaard een molestverzekering aan, de kermis in het dorp wordt, uit angst voor vernielingen, afgelast, evenals het voetbal op zondag. Van het kerncentraleterrein wordt een onneembare vesting gemaakt, extra rijen hekken, NATO-prikkeldraad versperringen, schijnwerpers en lantaarnpalen in de uiterwaarden, videocamera’s, richtmicrofoons, een ophaalbaar gedeelte in de brug over de 'slotgracht', de portiersloge die volgespoten kan worden met traangas als die 'veroverd' is, gesprekken/telefoontjes vanuit de centrale die weken van te voren al worden afgeluisterd, etc. Door de politie worden 3 cordons om de centrale gelegd; de eerste waar geen auto's door mogen, de tweede die de actievoerders/sters formeel moeten beletten om door te lopen en de derde op 500 meter van de centrale met ME, waar niemand door heen mag.
Op zondagmorgen (19 oktober) beginnen de blokkades met ongeveer 15.000 mensen. Veel 'dagjes-mensen' blijkt al snel, als in de loop van de middag veel mensen weg gaan. Het aantal mensen dat blokkeert daalt nog verder door het noodweer (harde constante regen, snijdende koude wind) en de afstand tussen het tentenkamp en de centrale (7 km), die lopend afgelegd moet worden. Door deze omstandigheden zijn er 's maandags nog maar 1500 á 2000 mensen over. Alle blokkades worden maandagavond beëindigd; de motivatie is sterk gedaald door het aanhoudende slechte weer, hoewel veel mensen zich hadden voorbereid op een langdurige blokkade.

Er wordt openlijk rekening gehouden met een sluiting van Dodewaard. Het parlement is niet van plan de opwerkingscontracten goed te keuren als ze ze niet in mogen zien. In dat geval zal het afval dat bij de opwerkingsfabrieken in Frankrijk en Engeland al opgeslagen ligt terug gestuurd worden. Vooral voor Dodewaard zal dat grote consequenties hebben: er is nog niets opgewerkt in Sellafield en er is te weinig ruimte in het koelbassin om in dat geval alles op te slaan. Met als gevolg dat de reactor “mogelijk dit jaar al“ zal moeten sluiten.