De Tweede Kamer keurt het verdrag met Frankrijk goed die de opwerking en terugzending van kernafval regelt. EPZ -eigenaar van de kerncentrale in Borssele- heeft nog een contract met Areva voor opwerking van brandstof uit de kerncentrale tot 2015. Wat er daarna gaat gebeuren (opwerking of directe opslag) is in theorie nog onduidelijk, maar de EPZ heeft altijd gezegd voorkeur te hebben voor de zeer vervuilende opwerking (waarbij uranium en plutonium gescheiden wordt van de rest). Directe opslag is ook niet mogelijk in de huidige HABOG, het gebouw bij de COVRA voor de tijdelijke opslag van hoogradioactief afval. Nieuwbouw zou minimaal 100 miljoen kosten, volgens demissionair minister van VROM, Huizinga. Door deze goedkeuring kan het aftransporteren van gebruikte splijtstofelementen naar de opwerkingsfabriek La Hague in Frankrijk, dat sinds 2006 stilgelegen heeft, weer hervat worden. Op 7 juni 2011 vindt het eerste transport plaats, begeleid door demonstraties en gehinderd door een aantal blokkades.

Het Hof in Arnhem heeft in hoger beroep bepaald dat Essent zijn 50%-belang in de kerncentrale Borssele niet mag overdragen aan zijn nieuwe eigenaar, het Duitse RWE. Mede-eigenaar Delta uit Zeeland beroept zich met recht op statuten die aan de overdracht in de weg staan. Met de uitspraak neemt het Hof het oordeel van de kort geding-rechter over. Die bepaalde in juli 2009 dat uit de statuten die zijn opgemaakt tussen Essent en Delta volgt dat de aandelen in de kerncentrale in handen moeten zijn van publieke lichamen. Ook de oplossing die Essent en RWE bedacht hadden - alleen de economische overdracht van de aandelen, niet de juridische - mag niet van de rechter. Delta is eigenaar van de provincie Zeeland en gemeentes. Ook de Tweede Kamer wil dat de kerncentrale geheel in publieke handen blijft.
Bijna een jaar later, op 21 januari 2011, zal ook de Hoge Raad beslissen dat de aandelen niet in private handen mogen komen. Er loopt ook nog een bodemprocedure over de kwestie, waarin een definitief oordeel wordt geveld, maar dat kan nog jaren duren en lijkt achterhaald te worden door de actualiteit.
Link naar de uitspraak Hoge Raad, 21 januari 2011

In 2009 hebben zich in de Nederlandse nucleaire installaties 13 gemelde storingen voorgedaan; drie in kerncentrale Borssele, 5 in de HFR Petten, 1 COVRA, 1 HOR Delft, Urenco 1 en GCO & Covidien Petten in totaal 3. Dit is een lichte daling ten opzichte van 2008 toen het er 15 waren. Dit blijkt uit ‘Rapportage van ongewone gebeurtenissen in Nederlandse nucleaire inrichtingen in 2009’ het jaarlijkse overzicht over de storingen (tegenwoordig: ‘ongewone gebeurtenissen’) in de nucleaire installaties in 2009 dat de Kernfysische Dienst (pas) publiceert op 6 oktober 2010.

In 2008 hebben zich in de Nederlandse nucleaire installaties 15 storingen voorgedaan: waarvan 6 in Borssele, 1 bij de HOR Delft, 7 bij NRG (w.o. 5 HFR) en 1 bij Malinckrodt in Petten bij de productie van medische isotopen. Dit blijkt uit het jaarlijkse overzicht over de storingen (tegenwoordig: ‘ongewone gebeurtenissen’) in de nucleaire installaties in 2008 dat de Kernfysische Dienst publiceert op 31 augustus 2009.

In 1999 hebben zich in de Nederlandse nucleaire installaties 14 storingen voorgedaan: 8 in Borssele, 1 in de reeds gesloten Dodewaard-centrale. Verder zijn er 5 storingen geweest bij de HFR, Covra en Urenco. Dit blijkt uit het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1999 van de Kernfysische Dienst publiceert op 18 juli 2000.

De Raad van State keurt twee vergunningen van Borssele definitief goed. Het gaat om de vergunningen voor de modificatie en het gebruiken van splijtstof met een hoger percentage splijtbaar uranium-235. Die werden in juni 1998 vernietigd door de Raad van State, waarna de procedure opnieuw doorlopen moest worden. De onafhankelijkheid van de Raad van State zelf, door zijn dubbelrol als adviseur van de overheid en als rechter, wordt wel ter discussie gesteld. Maar de Raad oordeelt zelf dat het als rechtscollege wel degelijk bevoegd is om over deze zaak te oordelen: de wetgever (regering en parlement) heeft de Raad van State immers aangewezen om dit soort beroepszaken te behandelen, aldus de Afdeling bestuursrechtspraak.

In de Derde Energienota is aangekondigd dat ten minste eens in de vier jaar een energierapport zou verschijnen. In dit eerste Energierapport wordt terug gekeken naar de ontwikkelingen in de afgelopen jaren en worden lijnen uitgezet naar de toekomst.
Na de constatering dat de kerncentrale in Dodewaard reeds gesloten is en dat die in Borssele vervroegd zal worden gesloten (“niet pas in 2007, maar al eind 2003”) stelt het Energierapport: “Daarmee lijkt het hoofdstuk van de opwekking van elektriciteit via kernenergie binnen de Nederlandse context afgesloten.”
Tijdens het debat over het klimaatbeleid bleek op 1 november al dat een grote meerderheid van de Kamer voor het vasthouden aan de sluitingsdatum van Borssele is. Alleen VVD, CDA en SGP bepleiten het langer openhouden.
In het Energierapport gaan maar twee pagina’s over kernenergie, en dan in het kader van de sluiting van Borssele. Wel geeft de minister een vrij rooskleurig beeld van kernenergie, maar zegt ze: “Ik ken de politieke verhoudingen.” Ze zegt dat zelfs als er bij de verkiezingen in 2002 een meerderheid ontstaat die Borssele langer wil openhouden dat te laat is; het verlenen van een vergunning kost te veel tijd om de sluiting terug te draaien: de sluiting “is een gelopen race.”
Na de behandeling van het Energierapport van Jorritsma (EZ, VVD) op 12 december en na afloop van de ministerraad zegt minister-president Kok nog eens dat het kabinet niet van plan is de sluitingsdatum te heroverwegen.
Een half jaar eerder, op 28 juni, had Jorritsma (EZ) ook al aangegeven er niet meer in te geloven als CDA en VVD nog een poging doen om sluiting per 2004 te voorkomen. Jorritsma zegt wel iets te voelen voor het initiatief maar geen poging te gaan doen: ”ik ben het niet gewend aan dode paarden te trekken”, zegt ze.

In 1998 hebben zich in de Nederlandse kerncentrales 19 storingen voorgedaan: 11 in Borssele, 8 in Dodewaard die in maart is stilgelegd. Verder zijn er ook storingen geweest bij de ECN, HOR Delft en Urenco (allemaal 1). Dit blijkt uit het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1998 van de Kernfysische Dienst publiceert in juli 1999.

De regering wijzigt de vergunning van de kerncentrale Borssele. Er wordt een sluitingsdatum in de vergunning vastgelegd: uiterlijk 31 december 2003 moet de centrale dicht. Op 19 januari 1999 gaan de Stichting Borssele 2004+, het KIVI (Koninklijk Instituut Voor Ingenieurs) en enkele werknemers van de kerncentrale in beroep tegen de vergunningswijziging.

De Raad van State geeft Greenpeace, Natuur en Milieu en de Zeeuwse Milieufederatie gelijk en vernietigt de vergunning voor de modificatie van Borssele. Dat betekent dat de gehele modificatie, die inmiddels is afgerond, illegaal is en de kerncentrale zonder de juiste vergunning doordraait. Ook de vergunning voor splijtstof met hogere verrijkingsgraad wordt nietig verklaard. De uitspraak is weliswaar op formele gronden: verzuimd is om het ministeries van Landbouw, en van Verkeer en Waterstaat tot het bevoegd gezag te rekenen, maar daardoor is er niet inhoudelijk gekeken naar de vergunning, aldus Greenpeace. De bedrijfsvoering mag gewoon doorgaan en het kabinet Kok geeft op 4 augustus op de valreep nog een gedoogvergunning.