Bouw Covra begint
De Raad van State heeft op 19 maart besloten dat de Covra mag beginnen met de bouw van de opslagplaats. Een verzoek om de bouwvergunning te schorsen wordt afgewezen. Er kan nog wel een bodemprocedure worden gestart maar in het geval de vergunning dan vernietigd wordt heeft de Covra laten weten dat risico te nemen en de kapitaalvernietiging te dragen. Op maandag 7 mei gaat de bouw echt beginnen. Het terrein waar de Covra-opslag gebouwd moet worden is omheind. Vanaf vrijdagmiddag wordt er geprobeerd het terrein te bezetten, maar door een overmacht aan politie is dat onmogelijk. Wel wordt een tentenkamp getolereerd buiten de hekken van de Covra. Maandagmorgen wordt om zes uur met een blokkade begonnen van het bouwverkeer. Dat verkeer wordt door de politie op een afstand gehouden en om half acht vertrekken de actievoerders naar Middelburg om het Covra-kantoor daar te blokkeren. In december blijkt dat nog steeds 81,6% van de inwoners van de dorpskernen Borssele, ’s Heerenhoek en Nieuwdorp tegen de Covra-vestiging te zijn. Uiteindelijk besluit de Raad van State in de bodemprocedure in augustus 1992, als de Covra al 7 maanden in bedrijf is, dat de vergunningen niet vernietigd worden.
GS Gelderland: Dodewaard dicht op 1-1-95
Gedeputeerde Staten van Gelderland vindt dat Dodewaard op de afgesproken datum (1 januari 1995) dicht moet en niet later (minimaal 1997) zoals de SEP wil. De SEP meent dat de specifieke kennis en ervaring die de laatste jaren met de centrale zijn opgedaan op peil moet blijven.
Transporten Noordzee risicovol
Greenpeace publiceert een rapport waaruit blijkt dat de transporten met kernbrandstof (o.a. die uit Dodewaard) over het Kanaal naar de opwerkingsfabriek in Sellafield zeer risicovol zijn. Volgens het rapport gaan die transporten soms mee met gewone veerboten die daarvoor geen speciale voorzieningen of gespecialiseerd personeel hebben. Ook worden door de havenautoriteiten de brandweer en politie niet gewaarschuwd.
Begroting 1991: posten voor kernenergie
Uit de antwoorden op Kamervragen blijkt dat de KEMA jaarlijks ongeveer f 10 miljoen uitgeeft aan kernenergie-onderzoek. Dit betreft eigen onderzoek als wel participatie in –internationaal- experimenteel onderzoek.
Ook blijkt uit de begroting van EZ dat het ministerie vrijwel alle kosten van kernenergie betaald (ongeveer 10% wordt door andere departementen betaald; o.a. universitair onderzoek). In 1991 wordt f 55 miljoen besteed aan: onderzoek radioactieve straling (3 mln.); kernsplijting (23,7 mln.); kernfusie (7,4 mln.) en Aanvullend Programma HFR (18,7 mln.)
Wereld zonder Nederland, meer CO2 uitstoot
Mondeling overleg over inventarisatie van studie en onderzoek naar kernenergie, zegt de minister van EZ (Andriessen) een paar vreemde zaken: hij kan het zich niet voorstellen dat Nederland het in 2000 zonder kernenergie kan doen, en de bewindsman “wees erop dat, als nergens ter wereld kernenergie werd toegepast, er 9% meer CO2 zou zijn, en dat, als er geen Nederland op de wereld zou zijn, er 1% meer CO2 zou zijn.“
‘Borssele kan wèl ontploffen’
Er ontstaat ongerustheid over de veiligheid van Borssele door een artikel in Energiespectrum waarin gesteld wordt dat het onduidelijk is wat er gebeurt als er opeens veel koud water in de reactorkern gepompt wordt en dat dat tot schade van de reactorkern kan leiden, zelfs tot een ontploffing. In antwoorden op Kamervragen stelt minister van Sociale Zaken De Vries dat hij geen reden ziet om de centrales te sluiten, maar “nadere analyse zou moeten uitwijzen of effecten voor de werknemers en bevolking kunnen optreden.“ Iets wat tot nu toe altijd duidelijk leek. Een PvdA-motie eind januari voor sluiting van Borssele wordt alleen door GroenLinks gesteund.
Rapportage storingen in kerncentrales 1990
In 1990 hebben zich in de Nederlandse kerncentrales 24 storingen voorgedaan: 18 in Borssele, 6 in Dodewaard. Dit blijkt uit het jaarlijkse overzicht over de storingen in de kerncentrales in 1990 van de Kernfysische Dienst gepubliceerd op 8 augustus 1991.
Definitief einde Kalkar
De Duitse regering laat een persbericht uitgaan met als kop: “Brueterprojekt SNR-300 wird nicht weitergefuehrt.“ Het is het officiële einde van kweekreactor in Kalkar waarvan de bouw al enige jaren afgerond is, maar de laatste vergunningen bleven maar uit. De Duitse regering heeft “de Belgische en Nederlandse partners gevraagd dit besluit te gedogen en wel onder afzien van welke wederzijdse claims tot compensatie dan ook.“ Hoewel de Belgische regering grote woorden spreekt en een “miljarden-schadevergoeding“ eist (in Belgische Franken koste Kalkar 147 miljard), stelt een nota van de hoogste ambtenaar in juli dat het krijgen van schadevergoeding welhaast een ‘mission impossible’ is: men moet namelijk bewijzen dat de deelstaat Noordrijn-Westfalen misbruik heeft gemaakt van haar bevoegdheden. Maar er is ook niet de indruk dat men de verstandhouding onder druk wil zetten. Nederland laat wel meteen weten in ieder geval geen geld te betalen voor de ontmanteling van de reactor.
Er circuleren de volgende jaren veel plannen wat te doen met de ruïne: opslagplaats voor kernnafval, ombouw tot conventionele centrale of afbreken en weer weiland van maken? Of toch gewoon het hele terrein zoals het is verkopen?
Er is nog veel gedoe wat te doen met het plutonium (het is eigendom van de SBK, dus Nederland krijgt haar deel –gelukkig, vindt iedereen- niet terug), maar uiteindelijk wordt dat in Hanau (Duitsland) opgeslagen en in 2004 naar La Hague (Fr.) vervoerd als de plutonium-opslag gesloten wordt.
Ontmanteling KSTR afgerond
De ontmanteling van de KSTR is afgerond. Veel later dan gepland en ook twee keer zo duur (verwachte kosten 10 miljoen gulden; volgens een rapport uit 2003 betreft het 10 miljoen euro). Dertien jaar is er over gedaan, om de kleine 1MW-testreactor waarmee van 1974 tot 1977 een aantal tests zijn gedaan af te breken. De totale kosten van het KSTR-onderzoek worden op enkele honderden miljoenen guldens geschat, iets wat, zo staat in het KSTR-eindrapport uit 1983, “eigenlijk voor Nederland, laat staan voor de elektriciteitsbedrijven, te groot is geweest.“ Het kernlab, waarin de reactor was gebouwd, staat er nog, maar de KEMA zal langzaam haar zelfstandig nucleair onderzoek afbouwen.
Urenco vergunning vernietigd
De uitbreidingsvergunning van Urenco voor 3500t wordt door de Raad van State vernietigd. De vergunning was in mei 1986 aangevraagd en op 17 maart ‘87 verleend. De milieubeweging juicht: het is de eerste keer dat een juridische procedure tegen een kernenergieinstallatie is gewonnen.
De gronden voor vernietiging zijn onder meer: bij de aanvraag zijn bepaalde stukken geheim gehouden, daardoor was de aanvraag niet volledig; ten onrechte zijn bezwaarschriften van politieke partijen niet ontvankelijk verklaard; onvoldoende motivatie dat de aanvraag aan de Europese richtlijnen over stralingsbescherming voldoet; het bedrijf heeft geen rekening gehouden met recente inzichten over milieu en straling. De UCN woordvoerder reageert en verwacht niet dat de uitspraak consequenties heeft voor de fabriek, en ook EZ verwacht geen sluiting. En ja hoor, op 1 juni geeft de minister van EZ (Andriessen) mede namens VROM en SZ een gedoogvergunning en mag de fabriek gewoon blijven draaien.